Alle kleuren van de regenboog!

GRAPJE koekwousjes, zo kort kan toch niet?! Nu is het tijd voor een echte update. Ik begreep dat mijn verhalen als lang worden ervaren en men zelfs met chips, popcorn en cola bij de pc gaat zitten.. Nou hier komt er weer zo een! Ik moet er wel bij zeggen dat de tijd begint te dringen en het aantal verhalen schaarser wordt dus geniet er maar van. Nog 5 weken dan sta ik weer op NL bodem.. Whaaaaaa!

De duikcursus: Daar stonden we 7.30u met onze spullen klaar zwaar bezweet voor de Open Water Course; Beginners voor ons allen en daarna nog Advance voor Lie en mij. Na een 2u durende boottocht en hevige stortbui kwamen we aan op Koh Rong Samloem, een afgelegen eiland in de helder blauwe zee. Men springt om 18.30u met hele familie blij voor de tv, want de generator gaat aan voor een uurtje of 4. De wegen bestaan uit zand, er is geen stromend water maar een stortbak en een rood emmertje waar je je mee kunt wassen. "Op een onbewoond eiland want daar is het altijd fijn..." Ik hou er van!
Na kort settelen in een mini hutje moest het hele duiktenue aan inclusief 17kg luchttank en wat lood ter compensatie. In het ondiepe hebben we de basisskills van het duiken geleerd: masker vullen en af doen onder water, regulator(ademslang) uit/wisselen met je buddy, omlaag/omhoog gaan in het water en het balanceren om verwoesting van het koraal tegen te gaan. Na 10u!! theorie de dag ervoor viel alle informatie een beetje op zijn plaats, al bleef het verdomde lastig allemaal. En dan nog dat klaren. Mijn oren zaten continue dicht met de pijnlijke gevolgen van dien: nadeel 1 van duiken! Na zo'n 3u klungelen op het ondiepe mocht het echte werk beginnen, onze eerste duik. Gespannen plonsde ik in het water om vervolgens stuk te gaan van de oorpijn. Even doorzetten Linda *plop*en daar zwom ik op 10m diepte langs de vele blauwe en zwarte visjes en het mooie roze en paarse koraal. Een geweldige ervaring, super bijzonder al gaf het me wel de nodige spanning. Helaas heeft Kim het strijdtoneel moeten verlaten, ze was te ziek en gespannen om af te dalen naar de zeebodem. Nadeel 2: duiken is vermoeiend, uitdrogend en kan je een fikse zonnesteek bezorgen. Daar lag ik na het eten, ofja ik had het gevoel alsof ik vloog en ieder moment uit elkaar kon knallen zo warm en ziek voelde ik me. Goed verzorgd door de meiden en een bezorgde duikinstructeur Marice (alias Dr Bernhard) viel ik met ijsblokjes in m'n nek in slaap midden op de pier. Thx lie for your support:) Nachtrust was er nauwelijks en überhaupt een duik maken had ik zeker niet verwacht gezien mijn lichamelijke toestand. Laat ik nou een dijk van een doorzetter zijn en aan het einde van de dag gewoon kunnen zeggen dat ik Beginner Open Water Diver ben! 3 duiken hebben we gemaakt met op de zeebodem (max 16m) een aantal skills. Het is best pittig om je masker geheel af te doen als je dobbert tussen het koraal en de gitzwarte zee-egels: altijd ademen en rustig blijven dan bereik je heel veel zo blijkt. Als trotse pauwen kwamen we uit het water, wat een ervaring en dit was nog maar het begin. Tijd voor nog meer theorie en 5 duiken voor de advance cursus. Theorie was knetter veel (zeker als je nog moet bijkomen van de zonnesteek en de vorige 3 duiken) en ook deze keer had ik niet verwacht dat ik het zou afronden gezien mijn vermoeidheid. Onderschat, 5 duiken volbracht en ik mag mij zelf "Advance Open Water Diver" noemen. De balansduik, gevolgd door de navigatie (helaas zorgde de stroming ervoor dat we niet helemaal goed uit kwamen, hè Lies;) ) en een nachtduik. Met zaklampjes achter Marice aan, ontwijken van zee-egels en ontdekken van het nachtleven op de zeebodem: een donkere bedoeling, maar wel bijzonder. Wederom was dr. Bernhard nodig, Lisanne heeft voor de zoveelste keer haar grote teen gestoten! Op de laatste dag hebben we nog 2 duiken gedaan: de fish herkenning/fotografie en de deepdive. Alleen het idee van de diepe duik gaf al de nodige spanning, maar dit viel allemaal reuze mee. Super dat alles onder water zo veranderd. Je naam achterste voren schrijven duurt langer, roze lijkt blauw/zwart en je kunt zelfs spelen met eigeel. Prachtig toch pingpongen met een ei in de helder blauwe zee. Ook de fishdive was geweldig. We mochten onze eigen onderwaterfoto's maken en ze waren nog goed gelukt ook! Prachtige foto's met de onderwater wereld, al die kleuren, al vissen, al dat koraal, genieten... (resultaat zie m'n Facebook) Moe en voldaan hebben we onze tas gepakt en zijn we met de boot terug naar het vaste land gegaan, terug naar alle drukte, terug naar zeurende tuktukdrivers, terug... Maar wel als Advance Open Water Diver en ik ben er maar al te trots op!

Op het eiland hebben we ons trouwens ook goed vermaakt met het kleine spul wat er rond liep. Binnen 5 minuten werden we gebruikt als stempelkussen en was mijn gehele gezicht groen gekleurd. Vervolgens werd ik als klimrek gebruikt en hingen er 3tot 5 kindjes rond mijn nek. Ook Dr. Bernard werd vrolijk betrokken in het speelkwartier. We hebben een gezellige en prachtige tijd gehad op Koh Rong Samloem!

Onze laatste dag in Sihanoukville, Cambodja én tevens met de Schotse meiden hebben we effectief benut. Badend in het zweet werden we vroeg wakker, een mooi moment om onze tas te herpakken. 'Oude' kleding gaat naar het duikeiland en de nieuw gekochte spulletjes hebben een mooi de plekje gevonden in m'n tas. Na een rustig en chill strand middagje, voor de Schotse dames incl pedicure en beenwaxen, was het tijd om een herinneringsarmbandje te kopen. Het was even zoeken en dan ook nog 4 verschillende voorkeuren, maar het is gelukt. Omdat dit alles zoveel stress opleverde kwam de overheerlijke massage als geroepen. 'oh my Boeddha' Wat was dat fijn, ik wist niet dat mijn spieren ook nog de ontspannen toestand hadden;) Na een heerlijk diner konden we in huiskamer/bios "American Pie the reunion" kijken. Briljant! Helaas was het wel tijd om afscheid te nemen van onze Schotse vriendinnen. Ik heb een geweldig mooie tijd met jullie gehad in Azië en hoop jullie in Schotland/Nederland nog eens te zien! Maar eerst nog naar Vietnam...

Wat een helse rit was dat:
- 7u busrit werd uiteindelijk 11u voor we aankwamen in Can Tho
- Ik heb meer getuuter gehoord dan mijn eigen iPod. De beste man dacht namelijk dat hij dé Schummi van Cambodja was. Daarnaast reed hij het gehele stuk in versnelling 5: berg op, drempels, bochten, inhalen enz. Arm busje!
- Bij de douane mochten we langs 5 poortjes en vond de meneer dat we $1 moesten betalen om mijn temperatuur op te meten! Dat had ik zelf ook best kunnen doen.
- De dame bij de toiletstop me haast met een stok wilde slaan omdat ik niet wilde betalen voor het plassen over een stoeprand in de rivier. Uh wc is in NL een heel ander begrip hoor!
- De laatste chauffeur er een wedstrijd van maakte om de stadsbus voor te blijven zodat hij de reizigers in zijn minivan kon proppen. Motoren werden aan de kant geduwd en toegeschreeuwd dat ze moesten oprotten.. Want wij komen eraan. (incl. angstzweet)
Uiteindelijk veilig aangekomen in Can Tho was het tijd om energie te verzamelen voor ons laatste avontuur in Azië: Vietnam.

Zodra ik het hotel uitloop word ik bijna omver gereden door de vele tuuterende brommers, de rivier daarentegen straalt de nodige rust uit. De mooie groene natuur, de prachtig witte wolkenpartijen waar ik meerdere fantasiefiguren in heb gezien, de kleine bootjes met etenswaren en hard werkende vrouwtjes die hun boot voort roeien. Anne, ze zijn vast niet zo goed als jou;) Het was een bijzondere ervaring om naar de floating market te gaan. 05.30u werden we opgehaald voor een tochtje over de Mekong, inclusief een bezoek aan de floating market. Elke boot had een vlaggenstok met daaraan het groente of fruit wat ze verkochten. Ik wil graag ananas, nou dan leg ik mijn bootje naast de ananasboot, onderhandelen we over de prijs om weer door te varen incl ananas.. Prachtig toch! Mr Vik bracht ons vervolgens verder naar de rijstvelden en een kanaaltocht langs de Vietnamese fruit gardens. Het was een rustgevende, limoen groene blik over de Mekong Delta en daar sloten we de ochtend mee af. Gezien het tijdstip van opstaan was een middagdutje onder het genot van een fikse regenbui wel gepast. Wat moet je anders als het regent.
Over regen gesproken, het regenseizoen komt eraan. Tot noch toe hebben we elke dag veel zon gehad met een pittige bui aan het einde van de middag. Lekker verkoelend in Can Tho.

Bij het ontwaken uit de nacht kleurde de dag oranje: Oranje sarong, oranje bloem en haarband in het haar, oranje nagellak: fijne koninginnedag! Geheel in het oranje zijn we naar Vinh Long gegaan. Bij het busstation werden we van kastje naar de muur gestuurd tot we uiteindelijk in de goede bus sprongen. De beste man dacht dat we niet zo snugger waren en we vast 2x zoveel wilde betalen voor het ritje: Uh denk het niet! 50000 kan je krijgen en de rest stop je maar waar de zon nooit schijnt.. Met de staart tussen zijn benen liep hij weg, knuppel! Bij de homestay kwamen we bij een gezellig familie bestaande uit: Dronken opa van de rijstwijn, 3 schattige zussen met hun mannen en het kroost: Tien, een 5 jarig jongetje, een wijsneus die prima overweg kan met een iPhone en Tsu baby van 1 jaar die vrolijk zwaait en lacht naar iedereen, door ons gedoopt tot koning Bea met haar oranje sjaal. Het is een zeer gastvrije familie die ons goed verzorgt met lekkere vis én zelfs allemaal in het oranje gekleed gaat wegens Koninginnedag!! Ik heb er van genoten.

Met de fiets hebben we het eiland verkend tot we pront bij een dierentuin/pretpark belanden. Er waren allerlei soorten vogels in een mini kooitje en zelfs een reuze schildpad. Het was spectaculair bezoek want met enige spanning hebben we de krokodillen gevoerd met een vleesje aan een stok en daarna de monsterrit op een struisvogel!! Ja we hebben struisvogel gereden, hobbeldebobbel en 5 minuten later stond ik nog te trillen. Het was een rustgevend maar ook indrukwekkend verblijf op het eiland. De hangmat bood een prima plek om alles van de afgelopen periode te overdenken... Helder groen, blauwe hemel en oranje zonnestralen.

Op naar Ho Chi Min!

Wat ik nu toch weer heb meegemaakt:
- Ze op het eiland een speelgoed hadden wat leek op een stuiterbal die zich volzoog met water en waarmee je elkaar kon bekogelen. Lachen!!
- Ze wel erg pesterig zijn naar de grotere kids: spullen afpakken, in het water gooien, in de zeik nemen. Dit heeft natuurlijk zijn wisselwerking en pesten de grotere kids weer de kleintjes. Buiten dat waren ze best aardig hoor haha..
- De aankomst op het vaste land gaf een hatelijk welkom. "Hello Miss, tuktuk?" "Motobike Miss?" "Nee gast, ik kom net van een eiland waar ze niet eens wegen hebben, dus rot alsjeblieft op je moto!"
- Daarentegen was de cheeseburger met frietjes een waar genot na de 5 dagen keuze uit rijst, noodles en noodles soep voor ontbijt, lunch én diner. Ik heb wel even genoeg rijst en noodles gehad voorlopig..
- Naast de aanhoudende darmproblemen en een zonnesteek, heb ik nu ook te kampen met een soort huidinfectie/eczeem. Altijd fijn jeukende bultjes die zich graag vermenigvuldigen..
- Men hun varkens in een kooi net zo groot als het varken zelf vervoeren achter op de brommer.
- De verkoopmensen op de beach boos worden als je geen mango of ananas neemt. Uh sorry ik heb net een gebakken ei met brood gegeten!
- Ook de kids laten duidelijk merken dat je een afschuwelijke westerling bent als je geen armbandje van ze koopt. De teller dat ik naar de hel moet staat inmiddels op 6.
- We onze eigen bioscoopplek hebben gecreëerd. De restaurantman wachtte rustig tot we klaar waren met film kijken en we eigenlijk dik na sluitingstijd pas de deur uitgingen. Hahaha altijd fijn een goeie film mogen afkijken!
- De Mekong te goor voor woorden is: poep pies plastic alles kom je erin tegen en dan de wetenschap dat mensen zich er elke dag in (proberen) wassen. Onvoorstelbaar.
- Mr Vik heel hard zijn best heeft gedaan en voor ons oorbellen, een ring en een bosjes bloemen van riet heeft gemaakt. Tijdens het afscheid leek hij alleen niet meer zo blij, ik vermoed dat hij wel een extraatje had willen krijgen..
- Echt iedereen je probeert op te lichten en dat is zacht gezegd. Het liefst laten ze je 3x zoveel betalen dan de lokale bevolking doet: jammer!
- Je in het pretpark ook met een botsauto een grashelling af kon scheuren en dit soms nog best lachwekkend eruit zag wanneer 2 volwassenen naar beneden kwamen!
- We met koninginnedag de kids ook oranje nagellak op hebben gedaan. Tien was er maar al te trots op en liet iedereen zijn oranje duim en wijsvinger zien.. Haha schatje toch:).
- Mijn smaakpupillen hebben inmiddels een aantal nieuwe producten mogen proeven: gebakken rat, kikkersoep en een 'elephantfish' geserveerd in 2houten stokjes! Smullen:)
- Het eiland iets groter was dan we dachten en de verleiding van 'liggen in een hangmat' toch heeft gewonnen. Alvast een verjaardagcadeau??
- De hele familie van de homestay werd opgeschrikt toen het bericht kwam dat opa was overleden: zo veel rijstwijn gedronken dat hij is verdronken in de rivier. Rust zacht
- De rit naar Ho Chi Min een groot avontuur was met een vol gepropte bus waar volgens de busjongen nog best wat mensen bij konden, een slapende oma tegen mij aan en zweetjes everywhere...